“Geef eens een sfeerbeeld van de eerste schooldag als kinderen overgaan van de kleuterklas naar het eerste leerjaar” dacht ik bij mezelf. Dit zou een sterk begin voor een boek over schoolrijpheid kunnen zijn. En ziehier wat het geworden is:
‘Juf Sandra van de derde kleuterklas ziet ‘haar’ kleuters van vorig schooljaar staan op de speelplaats van de lagere school en vraagt zich af hoe ze het zullen stellen vandaag en de rest van het schooljaar. Zullen ze klaar zijn voor het leren lezen, schrijven en rekenen? Zij heeft toch haar twijfels over enkele kindjes. Lien, Anne en Jef voelden zich toch niet zo goed op school en hadden in juni nog veel moeilijkheden met bepaalde opdrachten. Wendy sprak weinig of niet en had duidelijk moeilijkheden met taal, rijmen, woordenschat en zelfs met de namen van de kinderen in de klas. Terwijl de juf mijmerend voor zich uit kijkt ziet ze plots Sven die fier met zijn boekentas de schoolpoort binnenkomt en direct naar de meester van het eerste leerjaar gaat. Die jongen zal zeker geen problemen hebben, die is er echt aan toe om te leren en die was op alle vlakken rijper dan de rest van de klas.
Meester Marc van het eerste leerjaar staat zijn kinderen al op te wachten op de speelplaats, omdat hij weet dat dit voor hen en voor hem een grote dag wordt. Voor het eerst naar het eerste leerjaar is toch steeds een avontuur voor deze kleuters en hij is benieuwd hoe ze deze eerste dag zullen beleven. Als ze zich maar goed voelen bij hem in de klas, dan komt de rest ook wel, denkt hij.
Jan, een kleutertje van 5 jaar, staat verlegen, met een klein hartje en met de tranen in zijn ogen aan de schoolpoort en kijkt naar deze grote speelplaats en naar al die joelende en drukke kinderen. Hier staan geen speeltuigen en geen zandbak, maar een voetbalgoal en een basketring. Hij houdt mama’s hand goed vast en hoopt dat ze toch nog even blijft.
Lien moet door papa de school binnen gedragen worden, zij wilde niet uit de auto stappen en wil helemaal niet naar het eerste leerjaar. Het werken in de kleuterklas van Juf Sandra vond ze al erg moeilijk en nu heeft ze nog de hele vakantie moeten oefenen en allerlei werkjes maken omdat ze niet schoolrijp was. En dan waren er nog haar oma en opa die voortdurend spraken over de ‘grote school’ en dat het nu pas echt zou beginnen en dat het nu gedaan zou zijn met spelen. Ondertussen weet ze ook dat Anne, haar beste vriendinnetje, naar een andere school gaat waar moeilijk lerende kinderen geholpen worden. Lien vindt het maar niks dat zij nu zonder haar vriendin in de klas moet zitten. Zij heeft helemaal geen zin om te leren lezen of rekenen. Lien wil terug naar huis.
Jef komt voorzichtig de schoolpoort binnen , maar zwaait toch nog even naar juf Sandra en gaat haar nog even dag zeggen en een knuffel geven. Zij bleef immers geloven in hem en zij zei steeds dat hij het goed deed en ze gaf hem ook wat oefenblaadjes mee voor in de vakantie en die heeft hij samen met zijn mama allemaal gemaakt en hij kan nu tekenen en kleuren als de beste.
Sven komt zeer zelfzeker naar school vandaag, hij heeft een nieuwe boekentas en een pennenzak met alles er op en er aan. Assertief als hij is gaat hij naar meester Marc en zegt: “Dag meester, ik ben Sven en ik ben er helemaal klaar voor. Ik wil zo snel mogelijk beginnen met leren schrijven en rekenen en ik kan zelfs al woordjes lezen. Mijn opa heeft me dat geleerd.”
Sigrid, de moeder van Lien, zit op haar werk, maar is er niet bij met haar hoofd of haar hart. Vandaag gaat haar dochtertje naar het eerste leerjaar en als moeder heeft ze haar twijfels. Zowel de school als de begeleidingsdienst bleven maar hameren op de zwakheden van Lien en dat ze niet schoolrijp was en dat het beter was als ze nog een jaartje in de kleuterklas bleef. Maar dan verliest ze toch een jaar en dan moet ze afscheid nemen van haar vriendinnetjes en wordt ze dan niet gepest? Allemaal redenen om het niet te doen en nu zit haar dochter daar voor het eerst in het eerste leerjaar. Hopelijk valt het een beetje mee en kan ze mee met het tempo van de klas, denkt Sigrid. Maar ze is er niet echt gerust in en stelt zichzelf de vraag: Waarom is die overgang ook zo groot? Bestaat er dan niet zoiets als een brugklas of kunnen de leerkrachten niet alle kinderen even goed voorbereiden? En wat had ik dan moeten doen? Kan ik als moeder eigenlijk wel iets doen om mijn kind schoolrijp te maken? Ik wou dat ik het wist of dat iemand mij dat eens duidelijk zou uitleggen.‘