“We zouden de praktijk eens moeten renoveren” zeiden mijn echtgenote en ik tegen elkaar zo’n 8 maanden geleden. Het werd eigenlijk wel eens tijd om het vast tapijt te verwijderen en de therapieruimtes en wachtzaal opnieuw fris te laten verven. Het was al een hele tijd geleden en als er elke week een honderdtal kinderen over de vloer komen, dan worden de ruimtes intensief gebruikt op alle mogelijke manieren.
Oké, zo gezegd, zo gepland. We zouden beginnen aan het renovatiewerk en dit vanaf eind juni, na onze welverdiende vakantie. Een weekend om de kelder op te ruimen, een weekend om de praktijk en wachtzaal volledig leeg te maken en een weekend om alles terug te zetten. Maar volgens Judith Herzberg kost het meer moeite dan je denkt en duurt het ook altijd langer. Kortom, we hadden het danig onderschat en meerdere dagen waren we tot laat ‘s avonds bezig met opruimen, weggooien, sorteren, poetsen en verhuizen. Alle onderzoeken en therapiesessies moesten goed gepland worden, omdat we met vier collega’s nu slechts beschikten over 1 lokaal in plaats van over 3 lokalen.
Maar, het is gelukt, we hebben het overleefd en de praktijk en wachtzaal zijn prachtig geworden. Frisgroene en witte muren en een mooie nieuwe vloer zorgen nu voor een nieuwe praktijk. De collega’s, kinderen en ouders vinden het nieuwe uiterlijk fijn en zowel de laminaatlegster als de ververs hebben schitterend werk geleverd. Om nog maar te zwijgen van onze collega’s, broers van onze collega’s, onze zonen, partners van zonen en vrienden van zonen. Iedereen is een handje, en soms meerdere, komen helpen. En zie, het einde is een nieuw begin en opgeruimd staat netjes, want we hopen nu dat we alles ordelijk en opgeruimd kunnen houden. En hoop doet leven.
Het kost meer moeite dan je denkt, ook als je denkt het zal wel veel meer moeite kosten dan ik denk dan kost het toch meer moeite dan je denkt.
Het duurt altijd langer dan je denkt, ook als je denkt het zal wel langer duren dan ik denk dan duurt het toch nog langer dan je denkt.
Judith Herzberg