“Dat is echt iets voor jou papa, een echte website over de praktijk. Zo kunnen de mensen jou sneller bereiken en nuttige informatie vinden." Dit zei mijn oudste zoon Thomas, die thuis is in ontwerpen en ontwikkelen van websites.
Mijn eerste idee hierbij was “Ik kan dat niet!” en hiermee verschool ik mij achter de uitspraak die kinderen regelmatig bezigen als ze een opdracht krijgen voorgeschoteld. Of misschien dacht ik ook wel “Ik wil dit niet!”of “Is dit allemaal wel nodig?”. Ik werk al 36 jaar met kinderen en ouders en scholen en tot nu lukt het zeer goed zonder website. Kortom, ik bespeurde enige faalangst bij mezelf. Over deze materie heb ik mijn eerste boek geschreven en ik weet dus wat het allemaal inhoudt en hoe we er op moeten reageren. Maar dat ik deze woorden nu zelf verkondig heeft duidelijk zijn redenen.
Een computer en ikzelf zijn niet echt compatibel en toch ben ik er dagelijks mee bezig; om e-mails te versturen, om verslagen te maken, om teksten te schrijven en om voordrachten en studiedagen voor te bereiden. Maar belangrijk om weten is ook dat ik regelmatig teksten kwijt speel "ergens in mijn computer", in één of andere duistere en onbekende map. E-mails komen regelmatig terug met de boodschap “could not be delivered” en gelukkig moet je voor e-mails geen postzegels kleven want een e-mail met bijlage bestaat bij mij regelmatig uit twee delen. Inderdaad, de bijlage komt steevast achteraf; vergeten! Dus ik draaide wat rond de pot en liet Thomas weten dat ik eens zou nadenken en dat ik de kat uit de boom wou kijken. Ondertussen ging ik eens kijken op het ‘wwweb’ om te weten hoe een website er best uitziet. Want de ontwerper zou er wel iets moois van maken, maar ik moest wel zorgen voor de inhoud; "welke boodschap wil ik geven aan de buitenwereld?".
Onze website moest iets speciaals worden, iets van ons en van mij. Daarom wist ik sowieso dat er teksten, citaten en gedichten moesten bijkomen, maar ook nuttige tips voor de lezer (tips, quotes en poëzie). Verder wou ik ook een blog schrijven in verband met mijn werk, mijn leven en mijn visie. Op deze wijze wil ik deze website voor de lezer, maar ook voor onszelf, interessant en leuk maken. Wie weet voelen ouders of leerkrachten de behoefte om te reageren en kunnen we deze reactie weer verwerken in een nieuwe blog.
En zie! Onze website is klaar en mag gezien worden! Veel dank aan Thomas en ook aan mijn lieve collega’s, want iedereen had wel iets te vertellen over de website in opbouw.
Tot blog!
Marc
Comments